Οδηγός για αρχάριους.
Πριν πάρεις το γατάκι ή τα γατάκια που ονειρεύεσαι ψάχνεις στο Internet και όπου αλλού μπορείς, ρωτάς τι θα χρειαστείς και τελικά αποφασίζεις ψωνίζεις την προίκα του και το υποδέχεσαι ή και το ανάποδο. Σε γενικές γραμμές εστιάζεις στο γατάκι και τις ανάγκες που όντως έχει ή που νομίζεις ότι έχει αλλά αυτό θα το αναλύσουμε άλλη στιγμή.
Σου διαφεύγει όμως το σημαντικότερο(τουλάχιστον εμένα μου διέφυγε). Πώς να κάνεις το σπίτι σου φιλικό για τον καινούργιο ένοικο και πώς να τον προστατέψεις από κακοτοπιές και κινδύνους. Θα αφήσω έξω προς το παρόν το κεφάλαιο μπαλκόνι για πολλούς λόγους αλλά κυρίως γιατί μπορείς ,αν και δεν είναι το καλύτερο, να μην επιτρέψεις στο γατάκι να βγαίνει, κάτι που δεν γίνεται με το υπόλοιπο σπίτι.
Από τη φύση του και μόλις εξοικειωθεί με το χώρο ένα γατάκι θα πάει παντού είτε το πάρεις χαμπάρι είτε όχι και θα ασχοληθεί με τα πάντα και σίγουρα μπορείς να κλείσεις την πόρτα του δωματίου που θέλεις να υπάρχει ελεγχόμενη πρόσβαση αλλά πρέπει να είσαι έτοιμος και για την περίπτωση που θα ξεγλιστρήσει ο σατανάς μέσα από τα πόδια σου και θα μπει στο απαγορευμένο!!!
Σε γενικές γραμμές ισχύει ότι ισχύει και για τα μικρά παιδιά.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να σκεφτείς ανάλογα με την εποχή είναι τα ανοίγματα που έχει το σπίτι. Πόρτες ,παράθυρα, παραθυράκια, μπαλκονόπορτες πρέπει να υπάρχει τρόπος να είναι κλειστά ακόμα και όταν είναι ανοιχτά με μια σήτα ή με το εκείνο το πλαστικό δίχτυ που προστατεύει τα μπαλκόνια. Είναι καλύτερα να κάνεις μια μικρή έκπτωση στην αισθητική του σπιτιού τουλάχιστον στην αρχή, μέχρι να δεις τι θα γίνει παρά να ψάχνεις το γατάκι στη γειτονιά την επομένη. Στη δική μας περίπτωση ήμουν τυχερή που ακόμη ήταν χειμώνας όταν πήρα τη Νεφέλη που έτσι όπως ήταν τρομαγμένη θα είχε εξαφανιστεί σε dt από ανοιχτό παράθυρο. Επίσης προσέχεις να μην υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε παράθυρα που ανοίγουν με ανάκληση όπως για παράδειγμα ένα τραπεζάκι ή γραφείο που να επιτρέπει στο γατάκι να φτάσει στο άνοιγμα της ανάκλησης εκείνο που χωράει το κεφάλι του.Γιατί θα το χώσει εκεί μέσα το κεφάλι του και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πνιγεί.
Προσπαθείς να έχεις όσο το δυνατόν λιγότερα αντικείμενα πάνω σε τραπεζάκια και χαμηλά ράφια που μπορεί να πηδήξει και για να προστατέψεις αυτά αλλά και το γατάκι. Αν αρχίσεις να μαζεύεις σπασμένα ρεσω και ποτήρια δεν θα φταίει το γατί.
Μαζεύεις τα καλώδια από τηλεοράσεις και υπολογιστές στον ειδικό σωλήνα ή όπως αλλιώς γίνεται φτάνει να μην κρέμονται λαχταριστά και έτοιμα για μασούλημα.
Φροντίζεις να βάλεις την άμμο κάπου που να υπάρχει εύκολη και χωρίς εμπόδια πρόσβαση αλλά και σε χώρο που μπορείς εύκολα να καθαρίσεις εάν υπάρχει ατυχηματάκι ή αν η γατούλα σκάβοντας βγάλει όλη την άμμο από την αμμολεκάνη στο γύρω γύρω πάτωμα. Καλά είναι να την έχεις δίπλα σε κάποιο παράθυρο ή μπαλκονόπορτα για ευνόητους λόγους αλλά και για να μην ταξιδεύεις είτε την αμμολεκάνη είτε τα σκουπίδια για να καθαρίσεις.
Βγάζεις μέχρι να γνωριστείτε πιο καλά με το γατάκι τα περσικά χαλιά, τις βουάλ κουρτίνες, την αντικέ πλεκτή κουβέρτα της γιαγιάς σου και γενικότερα ότι θα σε στεναχωρήσει πολύ εάν καταστραφεί και στρώνεις ένα φτηνό ριχτάρι πάνω στα έπιπλα. Απομακρύνεις επίσης κάθε τι βελούδινο, βελουτέ, σαγρέ και γενικότερα ότι ανήκει στην κατηγορία τριχοσυλλέκτης γιατί θα πάθεις εγκεφαλικό!!
Μαζεύεις όλα τα μπουκάλια μπουκαλούδια από την τουαλέτα σου εκτός και αν θέλεις το άρωμά σου να αναβλύζει όχι από το λαιμό σου αλλά από το πάτωμα της κρεβατοκάμαρας.
Δεν αφήνεις ακάλυπτο φαγητό, άπλυτα πιάτα σε ανοιχτό νεροχύτη.
Ασφαλίζεις απορρυπαντικά και λοιπά δηλητήρια ώστε το γατάκι να μην έχει πρόσβαση σε αυτά.
Εννοείτε ότι δεν αφήνεις ακάλυπτα και εκτεθειμένα κοσμήματα,cd γυμνά,λογαριασμούς και σημαντικά χαρτιά (εκκαθαριστικά εφορίας, επιταγές, βεβαιώσεις, λεφτά κτλ).Κλείνεις το laptop όταν φεύγεις.
Εάν έχεις φτάσει μέχρι εδώ και ήδη τρως τα νύχια σου με αγωνία ηρέμησε .Όλα αυτά είναι κυρίως προληπτικές ενέργειες αναγνωριστικού χαρακτήρα. Μόλις βρεθούν οι ισορροπίες όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν και οι απαγορεύσεις χαλαρώνουν. Επίσης μπαίνει στη μέση και η εκπαίδευση και τα όρια που θα βάλει κανείς στο γατάκι του για μια αρμονική συμβίωση. Όλα γίνονται πιο εύκολα με τον καιρό. Όλα αυτά είναι πράγματα που εγώ έμαθα the hard way!!! Ένα προς ένα.
Επίσης η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία και μειώνει κατά πολύ τις παρεξηγήσεις και την δυσφορία που μπορεί να προκαλέσουν οι ζημιές μέσα στο σπίτι χτίζοντας μια καλύτερη σχέση με το ζωάκι.
Σήμερα μετά από 1 χρόνο και κάτι συγκατοίκησης σχεδόν τίποτα από τα παραπάνω δεν εφαρμόζουμε εμείς πια, δεν υπάρχει ανάγκη. Αλλά δεν έχω ξεχάσει την αγωνία μου όταν έβλεπα σπασμένα διακοσμητικά μην τυχόν έχουν κοπεί, ούτε τις ώρες που σφουγγάριζα το αφρόλουτρο που έσπασε πέφτοντας, ούτε τη μέρα που τις βρήκα να γλύφουν τα πιάτα που άφησε ο αδερφός μου στο τραπέζι αλλά ούτε τη μέρα που κυνηγούσα την Κουτσουπίτσα να της πάρω το πεντάευρο που μασουλούσε, ούτε και τα κλαμεράκια που έχανα με το κιλό για να τα βρω ανάμεσα στον καναπέ και τον μηχανισμό του κρεβατιού.
Η χειρότερη εμπειρία που είχα όμως γιατί δεν προνόησα ήταν στις πολύ αρχές με τη Νεφέλη. Ήδη έχω αναφέρει την κατάσταση που επικρατούσε με την μικρή μου όταν την πρωτοπήρα στο σπίτι. Μια λοιπόν από τις κρυψώνες της ήταν μια σωληνοειδής τρύπα στη γωνία που έκανε το έπιπλο της κουζίνας που φιλοξενεί τον νεροχύτη, με τον πάγκο. Εκεί σε αυτό το Γ που δημιουργείται ή γωνία ήταν κούφια χωρίς πρόσβαση από έξω παρά μόνο από κάτω από το έπιπλο από όπου και μπήκε. Στην προσπάθεια της όμως να χωθεί όλο και πιο βαθιά σφήνωσε στην τρύπα με το κεφάλι ενώ το κορμάκι της ήταν από έξω. Την πήραμε χαμπάρι επειδή άρχισε να νιαουρίζει. Ευτυχώς ήταν ο αδερφός μου και η κοπέλα του στο σπίτι και προσπαθούσαμε τρία άτομα να την βρούμε αρχικά και μετά να την απεγκλωβίσουμε.
Η επιχείρηση σωτηρία ξεκίνησε γύρω στις 8 το βράδυ για να ολοκληρωθεί κατά τις 1:30!!!! Αρχικά μπορούσαμε να την φτάσουμε αλλά όχι και να την βγάλουμε. Μας άφηνε να την αγγίξουμε και λέω μας γιατί πιάναμε βάρδιες. Μόλις προσπαθούσαμε να την τραβήξουμε στριμωχνόταν όλο και πιο βαθιά από την τρομάρα της. Να σπάσουμε το ντουλάπι από μέσα δεν γινόταν γιατί μπορεί να την τραυματίζαμε οπότε συνεχίσαμε το ίδιο βιολί μέχρι που ο αδερφός μου έχασε τελείως την υπομονή του, έβρισε θεούς και δαίμονες και κυρίως εμένα που δεν φρόντισα να βάλω κάτι στο άνοιγμα (τώρα έχω καρφώσει μια σανίδα!!!!),έβαλε ένα γάντι κουζίνας και την τράβηξε δυνατά και απότομα σαβουρντώντας την στο πάτωμα όπου η κοπέλα του και εγώ την κουκουλώσαμε με μια κουβέρτα. Το γατί ήταν ημιλιπόθυμο και εγώ έκλαιγα υστερικά. Ευτυχώς δεν είχε πάθει τίποτα αν και θα μπορούσε και ευτυχώς η κοπέλα του είναι κτηνίατρος και έτσι έστω και χοντρικά μπορούσε να εκτιμήσει την κατάσταση. Και έτσι κατάφερα για πρώτη φορά να την αγγίξω και να δούμε ότι είναι κοριτσάκι. Την αφήσαμε ελεύθερη λίγο αργότερα και την ακούγαμε να κλαψουρίζει κάτω από το κρεβάτι όλη τη νύχτα. Εκείνο το βράδυ όμως ανακάλυψε μια πιο ασφαλής και βολική κρυψώνα που τίμησε για πάρα πολύ καιρό (!!) την ντουλάπα.
Οπότε καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι πέρα από το χρώμα που θα έχει η γατοφόρος και το σχέδιο από το κρεβατάκι της, να προετοιμάσετε και το χώρο.
Πάρτε τα μέτρα σας για να μην θέλετε μετά να πάρετε τα βουνά……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου